چندي است كه شيرهاي دستشويي هاي برادران دانشكده انساني توسط فرد يا افرادي بطوركامل خم و شكسته شده اند بگونه اي كه مجموعه هشت تايي دستشويي ضلع شمالي ديگر قابل استفاده نيست و دربش قفل شده است و دستشويي ضلع جنوبي نيز تنها با يك دستشويي سالم به سرويس دهي مي پردازد!

شايد تخريب دستشويي در جامعه ي ما امري طبيعي و روزمره محسوب شود ولي نگاهي غيرعادتي اينگونه خرابكاري در دستشويي را حاوي پيام ها و معاني هشداردهنده اي ميداند كه تامل درباره ي آنها مي تواند نشانه هايي از چيزي بدست دهد كه در زير پوستين اين دانشگاه و جامعه جريان دارد.

يكم- خرده فرهنگي وجود دارد كه شايد آشكارا به چشم نيايد و براحتي قابل تشخيص نباشد اما حيات دارد و گهگاه بروزي مي يابد، چيزي در برابر اين نظم اجتماعي مسلط با سرسختي و نوعي لج بازي مقاومت مي كند و حاضر نيست اين شرايط، هنجارها و ارزش ها را بپذيرد، اين خرده فرهنگ سركوب شده مستعد تبديل شدن به ضدفرهنگ است.

سيطره نظم اجتماعي در جامعه، اقليتي را به واكنش و اعتراض واداشته است، لايه هايي كه حاضر نيستند تمام هنجارهاي اين نظم را بپذيرند و توسط همين سيستم رانده و يا به سكوت اجباري فراخوانده شده اند. اين خرده فرهنگ ها محلي براي بيان علني و قانوني خود ندارند، جايي در چارچوب تعريف شده ي جامعه برايشان درنظر گرفته نشده و سيستم چيزي به عنوان حق حيات در اين جامعه برايشان قائل نيست به همبن دليل دستشويي از معدود مكان هايي است كه مي توانند در آنجا وجودشان را اثبات كنند و اعلام موجوديت كنند.

دوم- دستشويي جايي است كه فرد در آن بيشترين و بالاترين ميزان آزادي و رهايي از كنترل ها و نظارت سيستم را دارد. نوشتارهاي حك شده بر دستشويي ها نمود ديگري از تفاوت اين مكان كوچك با ديگر مكان هاست. درها و ديوارهاي تمام دستشويي هاي عمومي جامعه ي ايراني آكنده از جملات و پيام هاي ممنوعه ي سياسي-جنسي است كه بيان آنها در ديگر مكان ها ناممكن است اما در فضاي كوچك ولي آزاد دستشويي هاي عمومي افراد مقصود خود را بدون هرگونه محدوديت و سانسوري مي نويسند و ازين طريق فضاي گفتماني در داخل دستشويي به راه مي اندازند، بسيارند كساني كه پشت سرهم وارد دستشويي مي شوند و بعد از خواندن نوشته هاي پيشين پاسخي يا موردي ديگر بدان ها اضافه مي كنند تا گفتگو در دستشويي تداوم يابد.

دستشويي محلي براي مواجه با واقعيت هاي پنهان جامعه است كه براي لحظاتي فرد با حضور در آن در محيطي غيرعادتي قرار ميگيرد تا فارغ از تمام سانسورها و تحميل هاي جامعه ببيند، فكر كند، سخن بگويد، تابوها را بشكند و اميال و آرزوهاي سركوب شده خود را عيان سازد.

وجود اعمال تخريبي و نوشته هايي با مضامين ممنوعه در دستشويي ها دال بر نارضايتي از فضاي سياسي- اجتماعي جامعه است كه باعث ميشود چنين رفتاري در آنجا رخ دهد، ممنوعيت در بيرون باعث جلوه گري رفتارهاي اعتراضي در دستشويي ها ميشود.

هدف از تخريب و نوشتن در مكان هايي چون دستشويي به نوعي مقاومت در برابر چارچوب هاي رسمي و سيستم متصلب اجتماعي است.